Za każdym razem gdy uśmiechasz się - to działanie miłości
Drodzy w Chrystusie,
tematem tego tygodnia jest Boża odpowiedź na ludzkie potrzeby.
W tekście Psalmu widzimy wyrazy wdzięczności i oddania Bogu ze strony psalmisty za wysłuchanie jego błagań i ratunek z trudnej sytuacji. Psalmista zastanawia się, jak może odwdzięczyć się Bogu, i obiecuje, że spełni swoje obietnice, uwielbiać Go publicznie i ofiarować Mu dary z wdzięczności.
W Księdze Rodzaju Abraham i Sara otrzymują obietnicę od Boga o narodzinach syna, Izaaka, pomimo swojego podeszłego wieku. Sara początkowo śmieje się z niedowierzaniem, ale potem obietnica Boga się spełnia, a Sara rodzi syna, którego nazywa Izaak (co oznacza "śmiech"), odzwierciedlając jej radość i zdumienie.
W Liście do Rzymian Paweł mówi o tym, jak przez wiarę w Jezusa Chrystusa mamy pokoju z Bogiem i dostęp do Jego łaski. Paweł podkreśla również, że Bóg okazał nam swoją miłość przez śmierć Chrystusa za nas, gdy jeszcze byliśmy grzesznikami.
W Ewangelii Mateusz opisuje działalność Jezusa - nauczanie, głoszenie ewangelii i uzdrawianie. Jezus widzi, że tłumy są jak owce bez pasterza i wzywa swoich uczniów, dając im autorytet i wskazówki, aby kontynuowali Jego pracę, wysyłając ich, by głosili ewangelię i uzdrawiali ludzi.
Wszystkie nasze dzisiejsze czytania są połączone motywem obietnicy, miłosierdzia i Bożego działania na rzecz ludzi. Pokazują one, jak Bóg słucha, spełnia obietnice, okazuje miłość i daje swoją łaskę, a także jak powołuje i upoważnia ludzi do kontynuowania Jego dzieła.
Psalm 116:1-2 , 12-19 • Rodzaju 18:1-15 , (21:1-7) • Rzymian 5:1-8 • Mateusza 9:35 - 10.8
Dzisiaj kontynuujemy naszą podróż przez Ewangelię według Mateusza, a tematem naszego kazania jest "Boża odpowiedź na ludzkie potrzeby". Chciałbym skupić się na tekście z Mateusza 9:35-10:8, (9-23), który dotyczy naśladowania Jezusa.
35 Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. 36 A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. 37 Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. 38 Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
10.1 Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. 2 A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, 3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, 4 Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. 5 Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! 6 Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. 7 Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". 8 Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!
• Mateusza 9:35 - 10.8
Rozpoczynając naszą refleksję, warto przypomnieć sobie, że ten okres w roku liturgicznym, nazywany zwykły, to czas, w którym rozwijamy to, czego nauczyliśmy się o Jezusie podczas pierwszej połowy roku. Teraz staramy się przełożyć to na nasze życie i żyć w zgodzie z tym, kim jest Jezus, i kim jesteśmy my - jako Jego uczniowie. Dzisiejszy tekst pomoże nam lepiej zrozumieć, kim jest Jezus, i co to oznacza dla nas.
Mateusz rozpoczyna cytowaną wypowiedź, opisując działania Jezusa: "A Jezus chodził po wszystkich miastach i wsiach, nauczał w ich synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i uzdrawiał wszelką chorobę i wszelką niemoc" (Mt 9:35). Ta prosta fraza ukazuje nam, że Jezus jest Bogiem w ruchu. On nie jest statycznym Bogiem, lecz aktywnym i podejmującym inicjatywę. Jego działania wynikają z tego, kim On jest jako Syn Boży. Jezus jest Bogiem, który przychodzi do nas z dobrą nowiną o Królestwie Bożym, aby nas uzdrowić i wyzwolić.
Przez Jezusa otrzymujemy objawienie Boga w Jego prawdziwej istocie. Bóg jest troskliwym Ojcem, który nie jest obojętny na nasze cierpienia. Jezus widział tłumy, które były "znękane i porzucone, jak owce bez pasterza" (Mt 9:36). Jego serce było poruszone do głębi współczuciem dla nich. Bóg jest Bogiem, który widzi nasze potrzeby i pragnie nas uzdrowić.
Ale Jezus nie tylko patrzy na tłumy i lituje się nad nimi. On również powołuje swoich uczniów do podążania Jego śladami. Daje im moc, aby wyrzucali złe duchy, uzdrawiali chorych i oczyszczali trędowatych (Mt 10:1). Jezus wysyła ich do "zaginionych owiec domu izraelskiego" (Mt 10:6), aby głosili dobrą nowinę o bliskim nadejściu Królestwa Bożego.
To, czego Jezus uczy uczniów w tej wypowiedzi, ma na celu kształtowanie ich postawy i przygotowanie do służby. Podkreśla ważne aspekty ich misji, takie jak głoszenie bliskiego królestwa niebieskiego, uzdrawianie chorych, wskrzeszanie umarłych, oczyszczanie trędowatych i wypędzanie demonów. Te znaki i cuda miały służyć jako potwierdzenie mocy i obecności Bożej w ich posłudze.
Kluczowym elementem tych instrukcji jest wezwanie do darmowego dawania. Jezus mówi: "Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie". Jest to przypomnienie, że wszystko, co otrzymali od Boga, jest darem łaski i miłosierdzia. Nie mają prawa żądać opłat ani korzyści materialnych za swoją posługę. Są powołani do bezinteresownej miłości i służby dla innych.
To jest ważne przesłanie również dla nas. Każdy z nas otrzymał wiele łask i duchowych darów od Boga. Nie jesteśmy powołani, aby te dary zatrzymywać dla siebie, ale aby je dzielić z innymi. Nasza służba powinna być wyrazem miłości i hojności, niezależnie od tego, czy jest to nasz czas, talenty, umiejętności czy zasoby materialne. Jesteśmy wezwani do dawania z wdzięczności i miłości, a nie z oczekiwaniem korzyści.
Kiedy my jako uczniowie Jezusa, kontynuujemy naszą misję, powinniśmy pamiętać o tym, kim jest Bóg i jak On działa. Jezus objawia nam, że Bóg jest Bogiem aktywnym, nauczającym, objawiającym, uzdrawiającym i troszczącym się o nas. Jesteśmy wezwani do naśladowania Jezusa, idąc do "wszystkich miast i wsi", głosząc Ewangelię Królestwa i troszcząc się o cierpienie innych. Naszą mocą i inspiracją jest nie tylko nasza własna determinacja, ale przede wszystkim relacja, jaką mamy z Jezusem jako Jego uczniowie.
Kiedy podążamy za Jezusem, nie tylko zostajemy wysłani na misję, ale także odkrywamy prawdziwy obraz Boga, który jest pełen miłości, współczucia, troski i uzdrowienia. Nasze działanie polega tu na tym, abyśmy przekazali tę dobrą nowinę ludziom mówiąc im, kim jest Bóg i jak bardzo ich kocha.
Dzisiaj, gdy kontynuujemy naszą misję jako uczniowie Jezusa, powinniśmy być świadomi trudności, które możemy napotkać. Jezus ostrzegał swoich uczniów, że będą prześladowani, odrzucani i niesprawiedliwie traktowani ze względu na swoją wiarę. Jednak nie powinniśmy się zniechęcać ani bać się tych trudności. Jezus obiecuje swoją obecność i wsparcie w każdej sytuacji.
Dwa dni temu wylądowałem nagle w szpitalu. Wydawało się, że jest kiepsko. Zrobiono mi kilka badań, podłączono do maszyny robiącej Biiipp. Modliłem się. Po kilku godzinach opuściłem szpital. Żegnając się z personelem z sali obserwacyjnej SOR powiedziałem: „z Panem Bogiem, dziękuję”. Ze zdziwieniem i chyba niesmakiem odburknięto mi: „dobranoc”. Zastanawiam się w takich sytuacjach, po której stronie było nietaktowanie? Cóż, na więcej nie był mnie wtedy stać. Byłem słaby i skołowany, ale pomyślałem, że chociaż w taki sposób zaznaczę istnienie i działanie Boga szczególnie w takim miejscu.
Ważne jest również, abyśmy zawsze pozostawali pokorni i ufni w Boże prowadzenie. Jezus mówi: "Jeśli ktoś was nie przyjmie i nie będzie słuchał waszych słów, wychodząc z domu lub miasta, strząśnijcie z nóg proch tego miejsca". To przypomnienie, że nie jesteśmy odpowiedzialni za reakcję innych ludzi na naszą misję. Naszym zadaniem jest głosić Ewangelię i być posłuszni Bogu. Jeśli spotkamy się z odrzuceniem, powinniśmy iść dalej i szukać tych, którzy są gotowi przyjąć nasze słowa.
Wreszcie, Jezus mówi o nagrodzie dla tych, którzy przyjmują Jego uczniów. Obiecuje, że ci, którzy przyjmują nas, przyjmują samego Jezusa, a ci, którzy przyjmują Jezusa, przyjmują samego Boga. Jest to niesamowite zapewnienie, że gdy głosimy Ewangelię i służymy innym w imię Jezusa, to On sam jest obecny w naszej posłudze i jest doceniany przez Ojca.
Kazanie Jezusa do swoich uczniów jest dla nas wskazówką, jak żyć jako prawdziwi uczniowie Jezusa i jak realizować naszą misję. Powinniśmy dawać z wdzięcznością i hojnością, głosić Ewangelię z miłością i pokorą, być gotowymi na trudności i odrzucenie, ale jednocześnie mieć pewność, że Jezus jest z nami i obdarzy nas swoją obecnością i nagrodą.
W miarę jak kontynuujemy naszą podróż jako uczniowie Jezusa, powinniśmy być otwarci na Jego nauki i wskazówki. Jezus jest naszym nauczycielem, Mistrzem i Panem, który prowadzi nas na drodze prawdy i miłości. Niech nasze serca będą pełne wiary, a nasze działania będą świadectwem Jego miłości dla wszystkich, których spotykamy. Wierzę, że każdy z nas ma potencjał, aby być prawdziwym uczniem Jezusa i być użytecznym w Jego królestwie. Niech nasze życie stanie się odbiciem Jego obrazu, a nasza posługa niech przynosi chwałę Bogu. Kiedy kontynuujemy naszą podróż jako uczniowie Jezusa, powinniśmy również dbać o naszą relację z Bogiem poprzez modlitwę, czytanie Pisma Świętego i uczestnictwo w sakramentach. To są ważne praktyki, które pomagają nam rozwijać naszą więź z Bogiem, rozwijać nasze zrozumienie Jego nauk i umacniać naszą wiarę.
Jezus zachęcał swoich uczniów do życia zgodnie z Jego naukami i kochać siebie nawzajem, jak On nas umiłował. Powinniśmy być wzajemnie wspierający i okazywać miłość, łaskę i miłosierdzie w naszych relacjach z innymi. Nasze życie powinno być przykładem dla innych, a nasze działania powinny odzwierciedlać wartości chrześcijańskie.
Jak działać? Oto kilka możliwości z wielu:
1. Szukaj okazji do służby: Bądźmy uważni na potrzeby innych w naszym otoczeniu. Często jest wiele okazji do służby w naszym codziennym życiu - w rodzinie, w miejscu pracy, w społeczności lokalnej. Bądźmy gotowi angażować się i pomagać tam, gdzie jest to potrzebne. 2. Używaj swoich talentów: Każdy z nas ma unikalne talenty, umiejętności i zasoby. Wykorzystajmy je do służenia innym. Jeśli jesteś dobry w czymś konkretnym, pomyśl, w jaki sposób możesz wykorzystać te umiejętności, aby pomóc innym. Może to być nauczanie, muzyka, sztuka, praca manualna czy pomoc w organizacji. 3. Bądź obecny dla innych: Czasami największą wartością, jaką możemy dać drugiej osobie, jest nasza obecność. Bądźmy gotowi słuchać, wspierać i towarzyszyć innym w trudnych chwilach. Czasami wystarczy po prostu być blisko i dać drugiej osobie poczucie, że nie jest sama. 4. Angażuj się w działalność charytatywną: Istnieje wiele organizacji charytatywnych i grup, które angażują się w służbę potrzebującym. Dołączając do takich organizacji, możemy wspólnie działać z innymi, aby pomóc w rozwiązywaniu problemów społecznych i dawać nadzieję tym, którzy jej potrzebują. 5. Módl się za innych: Modlitwa ma ogromną moc. Zatrzymajmy się, aby modlić się za tych, którym służymy. Prośmy o Boże błogosławieństwo, pomoc i uzdrowienie dla nich. Modlitwa może być jednym z najważniejszych sposobów, w jaki możemy wspierać innych i wpływać na ich życie.
Pamiętajmy, że służenie innym jako uczniowie Jezusa nie jest jednorazowym działaniem, ale ciągłym procesem rozwijania się w miłości, empatii i hojności. To wymaga od nas zaangażowania, dyscypliny i gotowości do kroku w przód, nawet wtedy, gdy jest trudno.
Ważne jest, abyśmy byli gotowi służyć innym i być dobrymi samarytanami wobec tych, którzy potrzebują naszej pomocy. Jezus nauczał nas, że każdy, kto jest naszym bliźnim, wymaga naszej miłości i troski. Powinniśmy być gotowi podać pomocną dłoń tym, którzy jej potrzebują, i być wrażliwymi na potrzeby innych.
Jako uczniowie Jezusa, naszym celem jest także dzielenie się Ewangelią z innymi. Powinniśmy być świadkami Jego zbawienia i zachęcać innych do przyjęcia Jezusa jako swojego Zbawiciela. Nasze słowa i działania powinny prowadzić innych do spotkania z Chrystusem i doświadczenia Jego miłości i łaski.
Nie możemy zapominać o znaczeniu życia w jedności z innymi wierzącymi. Jezus modlił się, aby Jego uczniowie byli jedno, tak jak On i Ojciec są jedno. Nasza jedność jako Kościoła jest ważna dla naszej misji i przesłania. Powinniśmy szukać wspólnoty, modlić się razem, wzajemnie się wspierać i być jednością w wierzeniach i wartościach.
Czy już wiesz, jak Bóg odpowiada na ludzkie potrzeby? Z miłością. A posługuje się w tym Tobą i mną.
Jako uczniowie Jezusa jesteśmy wezwani do życia w zgodzie z Jego naukami. Kochajmy siebie nawzajem. Życie na ziemi jest takie krótkie. Tak często gonimy za rzeczami zbędnymi. Służyć innym i być świadkami Jego zbawienia dla całego świata – oto nasza misja. Nasze życie powinno być świadectwem Jego miłości i łaski, a nasza misja powinna być prowadzona przez Jego Ducha Świętego. Niech nasza wiara wzrasta, nasza miłość umacnia się, a nasza posługa przynosi owoce dla chwały Bożej. Amen.
Comments