Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: "Jesteśmy bowiem z Jego rodu"
Tematem tego tygodnia jest wierność Boga w świecie paradoksu. Nasze wezwanie do uwielbienia z Izajasza 12 mówi o Bożym zbawieniu pomimo naszych słabości. W Izajasza 65 wyjaśniona jest Boża wizja świata wolnego od cierpienia. Życie w wierności jako przykład zachęty dla innych - jest wyjaśnione w 2 Liście do Tesaloniczan. Nasz tekst kazania pochodzi z Łukasza 21:5-19 , gdzie Jezus nie odpowiada na pytania uczniów a przedstawia wizję a zaraz po niej pocieszenie.
Kto pyta, nie błądzi
Być może słyszałeś powiedzenie: „Nie ma głupich pytań”. Większość z nas słyszała pytania, które mogą temu przeczyć. Dobrze jest jednak zadawać pytania, aby się uczyć. Ważne jest również zadawanie właściwych pytań, w przeciwnym razie odpowiedzi, które otrzymasz, mogą nie być pomocne tak, jak tego chcesz.
Jak wiecie, oprócz tego, że nauczam i prowadzę stację radiową to wspieram zarządzanie piekarnią. Codziennie ktoś mnie o coś pyta. Pytać muszę także i ja. Muszę wiedzieć, ile wyprodukowano danego gatunku pieczywa lub ciasta, jaki jest stan transportu, czy klienci zapłacili za dostarczony produkt, jak kształtują się ceny surowców. Pytam o różne cyfry, aby wiedzieć, czy zakład podąża we właściwym kierunku i jakie są ewentualne zagrożenia. Co w danym okresie jest atutem a co słabą stroną organizacji pracy. Jeżeli nie zapytam to się nie dowiem i sam mogę popełnić błąd przy podejmowaniu decyzji.
Wiceprezes marketingu Pepsi-Coli przez kilka lat był przekonany, że powodem, dla którego Coca-Cola jest napojem numer jeden, jest kształt butelki. Zespół marketingowy Pepsi pracował i pracował nad przeprojektowaniem swojej butelki, aby wyprzedzić konkurencję. W końcu zdali sobie sprawę, że zadają złe pytania konsumentom. Zainicjowali badanie marketingowe, w którym zadano dodatkowe pytania, takie jak; „Jak klienci przewożą zakupiony produkt?” i „Co cenią w produkcie?” Wyniki badania wykazały, że nie chodzi tylko o smak napoju. Klienci spożywaliby więcej Pepsi, gdyby opakowanie ułatwiało transport i przechowywanie napojów w domu. Firma zaczęła rozlewać swoje napoje do puszek i głównie z tego powodu ich pozycja na rynku jeszcze bardziej się utrwaliła a dalej rosła.
Zadawanie właściwych pytań jest ważne, jeśli chcesz uzyskać cenne odpowiedzi. Nasz dzisiejszy tekst kazania pokazuje, że uczniowie zadają niewłaściwe pytania, a Jezus daje im zupełnie inne odpowiedzi niż te, na które czekali.
Posłuchajmy (przeczytajmy) Łukasza 21:5-19
5 Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: 6 «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». 7 Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?» 8 Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi! 9 I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec». 10 Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. 11 Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie. 12 Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. 13 Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. 14 Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. 15 Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. 16 A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. 17 I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. 18 Ale włos z głowy wam nie zginie. 19 Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.
Co z kontekstem?
1 Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. 2 Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, 3 i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. 4 Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie». ( Łk 21:1-4)
Ten fragment poprzedzający, ustawia kontekst dla apokaliptycznego przesłania Jezusa, które pojawia się w wersetach 5-19. Zamiast dostarczać nam szczegółów proroczej osi czasu lub znaków, apokaliptyczny język przesłania zachęca nas do innego myślenia o świecie, kwestionując nasz światopogląd.
Na przykład Jezus i jego uczniowie właśnie byli świadkami hojności ubogiej wdowy, ale chwilę potem w wersecie 5 uczniowie mówili o pięknie świątyni i pięknych kamieniach, które ją zdobią. Skupili się na czymś, co wydawało się być solidną, trwałą strukturą, która mogła wytrzymać wszystko. Słowa Jezusa o nietrwałości świątyni wstrząsnęły. Zestawiając wersety 5-19 z opowieścią o wdowie, Łukasz wskazywał na misję Jezusa, polegającą na trosce o biednych i uciśnionych bardziej, niż na znaczenie i piękno architektury. Być może porównywał też nietrwałość rzeczy stworzonych przez człowieka z wiecznym zobowiązaniem Boga do ludzkości.
Jest pytanie. A gdzie odpowiedź?
Reakcja uczniów (w. 7) na wypowiedź Jezusa o zburzeniu świątyni w wersetach 5-6 to przykład na to jak zadać niewłaściwe pytanie;
7 Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?» ( Łk 21:7)
Pytania uczniów są zapewne spowodowane niepokojem. - Kiedy to się stanie, żebym mógł się do tego przygotować? - Jak mogę się zaangażować? Albo, - jak mogę tego uniknąć?
Jezus nie odpowiada na ich pytanie o czas, daty czy dodatkowe znaki lub miejsca zdarzeń. Zamiast tego skupia się na paradoksie świata: wielki smutek istnieje obok wielkiej radości i piękna. Wierzący muszą nauczyć się trzymać tych dwóch przeciwstawnych prawd jednocześnie.
8 Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi! 9 I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec». ( Łk 21:8-9)
Jezus mówi o wojnach i fałszywych prorokach, ale potem pociesza uczniów, by się nie bali. Jezus wymienia więcej złych okoliczności, rzeczy, które mogą pójść źle, takie jak trzęsienia ziemi, głód i prześladowania, w wersetach 10-12. W wersetach 13-15 zmienia ton i mówi o możliwościach, jakie stwarzają te zapowiadane zdarzenia.
13 Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. 14 Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. 15 Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.
( Łk 21:13-15 )
Jezus mówi nam, że zło, którego doświadczamy, stwarza nam możliwość dzielenia się ewangelią właściwymi słowami podanymi we właściwym czasie. Znowu kolejny paradoks: rzeczywistość prześladowań wraz z obietnicą natchnionych przez Boga słów i mądrości.
Jezus na tym nie kończy; kontynuuje wypowiedź. Mówi im, że nawet ich własne rodziny ich zdradzą i będą znienawidzeni, ponieważ pójdą za nim:
16 A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. 17 I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich.
( Łk 21:16-17 )
Potem kończy obietnicą – i oto ostatni paradoks:
18 Ale włos z głowy wam nie zginie. 19 Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.
( Łk 21:18-19 )
Ciekawy kontrast – niektórzy ludzie umrą, ale ich włosy nie. Mała pociecha, co? Sedno tutaj, podobnie jak w innych miejscach to; nie bój się – nawet jeśli cię zabiją, twoje życie wieczne jest bezpieczne w Bogu. Zresztą, czy strach przed nieuniknionym ma jakiś sens?
Zwróć uwagę, jak przetłumaczył to Eugene Peterson:
Mimo to każda część twojego ciała i duszy — nawet włosy na twojej głowie! — są pod moją opieką; nic z was nie zostanie stracone. Pozostanie przy Nim – to jest właśnie to, co jest wymagane. Pozostań z Nim do końca. Nie będziesz żałował; będziesz zbawiony.
(dot. Łukasza 21:18-19 )
Jezus mówi uczniom (i nam) o tym, jak żyć w świecie paradoksu, w którym doświadczamy tragedii i błogosławieństw, kolejno i na przemian. Jego radą jest postawienie na wytrwałość, wiedząc, że nie będziemy zagubieni ani samotni, ponieważ mamy więź z Ojcem, Synem i Duchem Świętym, której nie można zerwać. Jak mówią nam Dzieje Apostolskie;
28 Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: "Jesteśmy bowiem z Jego rodu"
Zadajmy sobie dzisiaj pytanie; - czy zapraszamy Jezusa do każdej sytuacji życiowej jaka nas spotyka? Nie tylko tej trudnej, traumatycznej, ale także radosnej? Jaka jest Twoja odpowiedź?
Comments