Problem związany z nadużyciem władzy jest zawsze gorącym tematem. Może to skłonić nas do zadania sobie pytania: czy powinniśmy szanować jednostki ze względu na ich rolę lub nadany im autorytet, nawet jeśli nosimy osobiście złą opinię lub się z nimi nie zgadzamy? Wszystko sprowadza się do tego odwiecznego pytania, które można znaleźć w każdej rodzinie, sali konferencyjnej i szkolnym dziedzińcu: kto tu rządzi?
W pierwszym tygodniu przygotowań do Wielkanocy zastanawiamy się nad tym, jak Jezus zmazał grzech ludzkości. Dzisiaj tematem jest wyższość życia nad śmiercią. W Psalmie król Dawid przypomina nam o potrzebie wyzbycia się grzechów, aby otrzymać od Boga przebaczenie i miłość. W Księdze Rodzaju jesteśmy świadkami nadejścia śmierci ze względu na grzech Adama i Ewy. Paweł wyjaśnia wierzącym w Rzymie, w jaki sposób łaska i życie dane nam przez Jezusa, usuwają śmierć. W Ewangelii Jezus przychodzi na pustynię i przypomina diabłu, pod czyim panowaniem naprawdę się znajdujemy.
Dominium Życia
1 A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?» 2 Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, 3 tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli». 4 Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! 5 Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło». 6 Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. 7 A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. Księga Rodzaju 3:1-7
Kwestia autorytetu
Bóg jest odpowiedzialny. To prosta prawda, o której łatwo zapomnieć. Czas przygotowań wielkanocnych ma pomóc nam skupić się na zbawczym dziele Jezusa objawionym w Jego ziemskiej posłudze. Tutaj przypomina nam się, dlaczego Jezus wybrał krzyż i jak Jego dzieło zadośćuczynienia objęło życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dzisiaj zastanawiamy się nad tym, jak służba Jezusa zmieniła duchowy krajobraz naszego świata. Przyjmując Jego panowanie nad życiem, dostępujemy łaski, która zastępuje śmierć i grzech. Te dwa to definiujące atrybuty tego, co to znaczy być człowiekiem.
Paweł mówi nam w Liście do Rzymian:
19 Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi
( Rzymian 5:19 )
Ten fragment Listu do Rzymian przeciwstawia Adamowi Jezusa. To, co Adam uczynił przez grzech, nie było nieodwracalne. Jezus nie tylko przywrócił go z powrotem do stanu jak w Ogrodzie Eden, ale także zabrał nas poza Eden do wiecznego życia. Mamy szansę bycia razem z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Chodzi o to, aby tego nie zaprzepaścić. Mamy wolną wolę, to wielki dar od Boga. Zastanówmy się jak z niego korzystać i jednocześnie być posłusznym Bogu?
Aby zrozumieć pojęcie posłuszeństwa, o którym mówi Paweł, porównamy opis kuszenia Adama i Ewy w Ogrodzie z kuszeniem Jezusa na pustyni. Tam zobaczymy, że Jezus jest zawsze posłuszny. Jako jedyny autorytet w stworzeniu, naprawia błędy przeszłości – podnosi wraz z sobą ludzkość ku wspaniałej i chwalebnej przyszłości.
1 Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. 2 A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. 3 Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem». 4 Lecz On mu odparł: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych». 5 Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni 6 i rzekł Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień». 7 Odrzekł mu Jezus: «Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego».8 Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych 9 i rzekł do Niego: «Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon». 10 Na to odrzekł mu Jezus: «Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz». 11 Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu. Mateusza 4:1-11
Musimy pamiętać, kto tu rządzi. Jeśli nie będziemy pamiętać o suwerenności Boga, świat wyda się o wiele ciemniejszy niż jest faktycznie. W Ogrodzie Eden Adam i Ewa żyli „rajsko”, jednak, kiedy stracili z oczu Boga i zbuntowali się przeciwko Niemu, stali się nadzy, przestraszeni i niepewni jutra. Raj stał się niedostępny, kojąca obecność Boga - onieśmielająca, ich doskonałe ciała - stały się źródłem wstydu.
Na pustyni Jezus pozostaje daleko od raju. Jednak znosi trudności i niedostatek, ponieważ pamięta o suwerennej władzy Boga. Pustynia jest święta, a izolacja pocieszająca, ponieważ była doświadczana we właściwym kontekście.
Na każde pytanie szatana Jezus udziela odpowiedzi, która kieruje rozmowę w stronę Boga oraz wzywa do oddania należnego szacunku. Przypomina się szatanowi, że nie ma władzy i to się nigdy nie zmieni. My również powinniśmy upewnić się, że mamy właściwą perspektywę, gdy jesteśmy kuszeni i zwodzeni.
W dzisiejszym świecie obserwujemy wysiłek szatana, aby wepchnąć ludziom różne autorytety w miejsce Boga. W dziecinnych sypialniach ściany zdobią plakaty z aktorami i celebrytami. W wielu krajach w urzędach ściany zdobią portrety polityków. Te plakaty i liczne podobizny ludzi mają nadać urzędom autorytet a dzieciom dać drogowskaz. Stawiane posągi i pomniki dla ludzi przypominają te stare greckie czy rzymskie w pogańskich świątyniach. To takie komiczne podejście do problemu, – jak zdobyć szacunek, jak zbudować autorytet i jak go utrzymać.
Problem związany z nadużyciem władzy jest zawsze gorącym tematem. Może to skłonić nas do zadania sobie pytania: czy powinniśmy szanować jednostki ze względu na ich rolę lub nadany im autorytet, nawet jeśli nosimy osobiście złą opinię lub się z nimi nie zgadzamy? Wszystko sprowadza się do tego odwiecznego pytania, które można znaleźć w każdej rodzinie, sali konferencyjnej i szkolnym dziedzińcu: kto tu rządzi?
Jest to pytanie, które nęka ludzkość od pierwszych dni, ale mamy na nie jednoznaczną odpowiedź w dialogu Jezusa z kuszącym do diabłem.
Głód
1 Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. 2 A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. 3 Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem». 4 Lecz On mu odparł: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych».
(Ew. Mateusza 4:1-4 ) .
Opisano nam, że Jezus jest głodny. Jest to jedyny opis Jezusa w tym fragmencie i służy podkreśleniu kontekstu kuszenia. Wiemy, że Jezus nie jadł a jego cielesna potrzeba woła o zaspokojenie. Jego odpowiedź tutaj nie jest zwykłym frazesem. Jego wiara w Bożą kontrolę jest tak wielka, że może żyć wyłącznie dzięki Bożemu wsparciu.
Głód Jezusa kontrastuje też z kondycją Adama i Ewy. Podczas gdy Jezus znosi niedostatek, oni są otoczeni obfitością. Nie potrzebowali czegoś do jedzenia; mogli zebrać owoce z każdego drzewa! Dlaczego więc wzięli owoc z zakazanego?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy spojrzeć na odpowiedź Jezusa udzieloną szatanowi: człowiek żyje „każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. Ogromną wartością dla naszego życia duchowego jest świadomość, że w swojej suwerenności Bóg dał nam wszystko, czego potrzebujemy, aby oprzeć się pokusom, które rzuca nam świat. Upadek pierwszych rodziców nastąpił wtedy, gdy nie żyli zgodnie ze wskazówkami (słowami), które dał im Bóg.
1 A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?» ( Rodzaju 3:1 )
Szatan rozpoczyna kuszenie Ewy od przekręcania słów Boga i zaciemniania Boskiego przekazu. Kusząc Jezusa posługuje się hipotetyczną prawdą mówiąc, że Syn Boży mógł uczynić kamienie chlebem. Manipuluje. Tak. Mógł. Ale tego nie zrobił. Jezus żyje według słów Bożych i zgodnie z Bożym harmonogramem i planem, więc nie skłania się do grzechu. Przyjmując nasze człowieczeństwo zmazuje grzech pierworodny i usuwa jego skutek. Inicjuje w ten sposób naszą drogę ku panowaniu życia i łaski. Świętuje to Paweł w Liście do Rzymian 5.
Zgodność
4 Lecz On mu odparł: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych». 5 Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni 6 i rzekł Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień». ( Mt 4,4-6 ) .
To, że coś można zrobić, nie oznacza, że należy to robić. Wątpię, żebyś zobaczył trzylatka żyjącego według tego przysłowia! Ale po kilku zderzeniach głowy ze ścianą lub schodami, obdartych kolanach, zaczyna to mieć sens. Mądrość tego przysłowia jest tym większa, im więcej błędów popełniasz w życiu.
Niezależnie od ilości ostrzeżeń dzieci często dokonują wyborów, które prowadzą do krzywdy lub straty. Powtarzają je, sprawdzając zasadność autorytetu rodziców. Kiedy diabeł zabiera Jezusa na szczyt wieży, kuszenie Jezusa z początku wydaje się wynikać z podobnego uzasadnienia. „Pokaż światu, co potrafisz!” W tych pokusach można znaleźć złowrogi podtekst. Jezus nie musi cierpieć, może po prostu skłonić anioły do działania.
Kolejno, gdy Jezus patrzy na świat z krzyża, zostaje mu ponownie podsunięta pokusa. – Skoro jesteś Synem Bożym, to możesz zejść z krzyża! Z pewnością Syn Boży nie powinien cierpieć i znosić tego wszystkiego?! W tym wydarzeniu pokazane jest doskonałe posłuszeństwo Jezusa. Mimo bólu, cierpienia i straty z niezachwianą miłością wypełnia wolę Bożą.
Odpowiedzi Jezusa za każdym razem zwracają uwagę na trwanie w zgodzie z wolą Bożą. Być może aniołowie złapaliby go i unieśli, gdyby skoczył z dużej wysokości. Ale nie po to przyszedł; to nie jest częścią planu. Śmierć i zmartwychwstanie Jezusa były częścią suwerennego planu Boga, były zgodne z Jego wolą, a Jezus, będąc Bogiem, doskonale znał tę wolę. Po wejściu do ogrodu Eden, Adam i Ewa byli kuszeni przez wroga. Wystawiono słowo Boże na próbę. - Czy naprawdę będzie tak źle, jak mówił? Ulegli pokusie. Testowali Boże słowo i przegrali.
Jezus zapewnił, że zamierza wiernie poddać się władzy Boga i postępować zgodnie z Jego planem. Po raz kolejny Jezus przyjął nasze człowieczeństwo i zmazał grzech pierworodny, wprowadzając nas do swojego życia w obfitości łaski.
Panowanie
8 Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych 9 i rzekł do Niego: «Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon». 10 Na to odrzekł mu Jezus: «Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz». 11 Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu. ( Ew. Mateusza 4:8-11 )
Na końcu cytowanego fragmentu, czytamy o pokusie ostatniej, niemal podsumowującej starania szatana. Jezusowi przedstawiana jest obietnica obejmująca wszystko, co istnieje. Szatan składa propozycję. Po raz kolejny mamy wątek, który koncentruje się na władzy i autorytecie; masz władzę, masz wszystko. Wystarczy jeden pokłon! W ogrodzie Eden obietnica spożycia zakazanego owocu była pokusą bycia „jak Bóg”. W obu przypadkach diabeł składa ofertę, której nie jest w stanie zrealizować. Podczas gdy wcześniejsze były zwodniczym przekręceniem prawdy, te są kłamstwami.
Zerwanie owocu w ogrodzie było aktem buntu, nie w sensie młodzieńczym, ale próbą uzurpowania sobie władzy Boga. W ogrodzie wąż był zadowolony, dopóki Bogu zabierano chwałę. Na pustyni Szatan stara się dokończyć to, co rozpoczęło się w Edenie, czyli uczczenie diabła. Postawienie jego zapewnień wyżej Boskich.
Samostanowienie jest cenionym prawem w wielu kulturach demokratycznych. Ważne jest zapewnienie poszanowania prawa i zapewnienie wolności w instytucjach stworzonych przez człowieka. Bywa, że samostanowienie łatwo staje się też formą bałwochwalstwa, gdy brak rozeznania zgodnie z nauką Jezusa.
Odpowiedź Jezusa udzielona Szatanowi daje nam dwa jasne przesłania. Po pierwsze, nie warto zdobywać całego świata, tracąc swoją duszę; po drugie, oferty szatana są iluzją, owoce współpracy z nim szybko gniją. Przyjście Królestwa Bożego jest wprowadzeniem panowania życia i łaski oraz oczyszczeniem z grzechu i śmierci. Aby wyjaśnić, kto tak naprawdę rządzi, Jezus gani szatana, używając słowa, które zgodnie z wolą Ojca pochodzi od Boga.
I szatan odchodzi
To nie jest wybór; taka jest moc nagany Jezusa. Szatan oferuje Jezusowi „wszystkie narody świata”, ale nie mógł nawet przebywać w obecności Jezusa bez boskiego przyzwolenia. Potęga i samo istnienie szatana zależą od Boga. To, co przedstawia Jezusowi, to zestaw kłamstw i oszustw, bo nie ma nic innego do zaoferowania.
Tragedia Upadku polega na tym, że Adam i Ewa mieli taką samą zdolność gromienia Szatana. Szli z Panem; znali moc jego słowa i mogli być pewni, że jeśli Go wezwą, rozprawi się ze zwodniczym wężem. Jednak zlekceważyli Jego suwerenność i stracili z oczu radość życia zgodnego z Jego wolą.
My również mamy zdolność gromienia diabła. Nie dzięki naszej własnej mocy, ale dzięki wymazaniu skutków grzechu przez Jezusa. On skierował nas z powrotem do Tego, który sprawuje kontrolę, dając nam życie wolne od grzechu, określone przez łaskę.
Jak to ujął Paweł;
17 Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego - Jezusa Chrystusa. ( Rzymian 5:17 )
Przyjmijmy obfitą łaskę i cieszmy się życiem, które zostało nam dane przez jedynego, który ma władzę – Jezusa.